     |
Pete Kember – Jason Pierce – Pete Bain – Sterling Roswell
Text of review from Nieuwsblad van het Noorden, 8 February 1988
Zwaar psychedelische spacemen 3
Volgens sommige Amerikaanse muziekbladen is Spacemen 3 het bested at Engeland de laatste Jaren aan popmuziek heft voortgebracht. Dat is ook welt e begrijpen, want Spacemen 3 laat zich nogal inspireren door het geluid dat in de tweede helft van de Jaren zestig in Amerika in kleine kring bon ton was. Referentie: Velvet Underground, Stooges. Aan de andere kant komt de repeterende monotonie van Spacemen 3 ook dicht in de buurt can wat de huidige generatie gitaar noise-groepen ten gehore brengt. En zelfs kun je achter de heftig vibrerende gitaarklanken invloeden horen van de oude Pink Floyd en de Wire van 154.
Spacemen 3 is, zoals de naam ook al enigszins doet verwachten, live vooral een zwaar klinkende psychedelische groep. De groep maakt geen couplet of refrain en het swingt voor geen meter. Spacemen 3 creëert een sound, een indrukwekkende geluidsmuur waarin nauwelijks waarneembaar verschuivingen plaats hebben en tergend langzaam naar climaxen wordt toegewerkt.
Te zien valt er, op traag ronddraaiende lichtbundels op de achterwand na, ook weinig. Onbeweeglijk en geconcentreerd naar hun instrument kijkend herhalen de twee gitaristen, die beiden zitten, minutenlang de zelfde accoorden. Het ritme wordt vooral bepaald door een eenvormige beat op de pau ken incidenteel de snare trommel, de bas zorgt soms voor enige melodieuze ondergrond.
Aardig was het verder om te zien hoe Spacemen 3 het vox-orgel gebruikt. Met plakband worden de toetsen vastgezet, waarna het geluid verder met de knoppen van de versterker wordt gevarieerd.
Spacemen 3 maakt muziek waarbij je met de ogen dicht helemaal van deze aarde bent. Deze groep was gisteravond bij Vera in al haar hypnotische eenvoud heel indrukwekkend.
Max Palfenier
Translation of review from Newspaper of the North, 8 February 1988
Heavy psychedelic spacemen 3
According to some American music magazines, Spacemen 3 is the best for England has produced pop music in recent years. That is also understandable, because Spacemen 3 is rather inspired by the sound that was popular in small circles in America in the second half of the Sixties. Reference: Velvet Underground, Stooges. On the other hand, the repetitive monotony of Spacemen 3 also comes close to what the current generation of guitar noise groups perform. And you can even hear influences from the old Pink Floyd and the Wire of 154 behind the violently vibrating guitar sounds.
Spacemen 3 is, as the name suggests, mainly a heavy sounding psychedelic group live. The group doesn’t make a verse or refrain and it doesn’t swing at all. Spacemen 3 creates a sound, an impressive wall of sound in which barely perceptible shifts take place and in painfully slow progress towards climaxes.
Apart from slowly rotating light beams on the back wall, there is not much to be seen. Looking at their instrument, motionless and concentrated, the two guitarists, who are both seated, repeat the same chords for minutes. The rhythm is mainly determined by a uniform beat on the timpani, occasionally the snare drum, the bass sometimes provides some melodic background.
It was nice to see how Spacemen 3 uses the vox organ. The keys are fixed with adhesive tape, after which the sound is further varied with the knobs of the amplifier.
Spacemen 3 makes music where you are completely of this earth with your eyes closed. Last night at Vera’s this group was very impressive in all its hypnotic simplicity.
Max Palfenier